King
charles
Spaniel
Pierwszych wzmianek o jednych z przodków spanieli miniaturowych można doszukać się już we wspomnieniach Arystotelesa, który opisywał małe, białe pieski wielkości wiewiórki, pokrytych jedwabistym, kręconym włosem. Pochodziły z wyspy Melita. Łagodność i piękno tych piesków uwieczniano niejednokrotnie w napisach nagrobkowych.
Przodkami małych spanieli angielskich były hiszpańskie i francuskie płochacze. Zarówno Cavalier King Charles Spaniel , jak King Charles Spaniel - wywodzą się z jednego pnia. Protoplaści obydwu ras przybyli w XIII wieku z Włoch do Anglii. Nowożytna historia tej rasy jest długa, szacowna i bardzo arystokratyczna, a jej dzieje nierozerwalnie związane są z królewskim rodem Stuartów. Nazwę swą malutkie spaniele zawdzięczają ich największemu miłośnikowi i hodowcy, królowi Karolowi II (wcześniej hołubił je także Karol I), jednak już na długo przed nimi hodowali je: James I (1437-1460), Henryk VIII ( 1491-1547), Elżbieta I oraz jej rywalka Maria Stuart. Piesek Marii Stuart zasłynął tym, że po egzekucji swej pani ukrył się w jej szatach i nie chciał ich opuścić.
Król Karol I wydał prawo, na mocy którego mały spaniel jako jedyny pies mógł uczestniczyć w Radzie Królewskiej, wchodzić do Parlamentu, do kościoła i na audiencję. Prawo to NIGDY nie zostało odwołane. Karol II troszczył się ponoć bardziej o te psy niż o interesy państwa. Trzymał je nie tylko dla zabawy ale był poważnym hodowcą w wielkim stylu. Dobre suki hodowlane oddawał lubiącym psy poddanym we wschodniej części Londynu, którzy prowadzili hodowlę według jego wskazówek. Również wielką miłośniczką tych psów była królowa Wiktoria. Rasa ta Często pojawia się na obrazach wielkich mistrzów malarstwa XVI, XVII i XVIII wieku: Tycjana, van Dycka czy Thomasa Gainsborough.
W XVIII-XIX wieku wskutek panującej mody na pieski z krótką kufką, po krzyżowaniach m. in. z krótkonosymi psami azjatyckimi spaniel ten zmienił swój wygląd. Ponieważ Anglikom podobały się zwierzęta krótkonose, z okrągłą głową - właśnie w takim typie psy zaczęły dominować w hodowli. Jednak wielu miłośników ubolewało nad nowym kierunkiem hodowli i życzyło sobie powrotu do dawnego typu psa o dłuższym nosie. Dopiero w 1926 roku Amerykanin Roswell Eldridge podczas wystawy Crufta zaoferował hodowcom nagrodę w wysokości 25 funtów szterlingów za pomoc w odnalezieniu małego spaniela starego typu, z obrazów dawnych mistrzów, którego pysk (kufka) nie uległ skróceniu. Apel nie pozostał bez echa i dwa lata później, w 1928 roku, pojawiły się takie osobniki. Wówczas należało rozróżnić dwa King Charles Spaniele. W nazwie odtworzonej rasy dodano słowo "Cavalier". W 1945 roku angielski Kennel Club uznał rasę i ustanowił standard dla obu King Charles Spanieli. Od tej pory rasa ta zaczęła się dobrze rozwijać, a także umacniać. Cavalier King Charles Spaniel jest obecnie na świecie bardziej popularny, niż jego krótkonosy krewniak od którego różni się także inaczej ukształtowaną głową (nie występuje tu przodozgryz) i płaską czaszką.
OPIS RASY
Cavalier King Charles ,
posiadający najlepsze cechy spanieli karłowatych i myśliwskich ,
jest rzeczywiście wspaniałym towarzyszem .
Podczas gdy na przechadzce jest pełen życia i energi , to w
deszczowy dzieć , zwija się w kłębek u nóg właściciela i
służy za miękki ocieplacz . Cavalier jest przyjacielski w stosunku do kazdego :
: więc jeśli chcesz mieć psa obronnego to na niego NIE licz !
Jak go rozpoznać ?
IDEALNA WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE : 33cm (pies)
31 cm (suczka)
ŁEB :
czaszka pomiędzy uszami
prawie płaska , nos
dobrze widoczny.
OCZY :
Duże , ciemne , okrągłe ,
szeroko rozstawione ,
o miłym wyglądzie .
USZY :
Długie , zwisające ,
obficie owłosione.
SZYJA :
silna ,
nieco łukowata .
TUŁÓW :
Mały , dobrze zbudowany ;
Pies porusza się eleganckimi krokami .
ŁAPY :
zwarte i owłosione
OGON :
Mocno owłosiony ,
żadko obcinany
Cztery typowe umaszczenia tej rasy :
blenheim (kasztanowo-rude łaty, równomiernie rozmieszczone na perłowobiałym tle),
tricolor (czarne i biale łaty, z podpalanymi oznaczeniami nad oczyma, na policzkach, wewnątrz uszu i na wewnętrznej stronie kończyn)
black and tan (kruczoczarne tło z podpalanymi znaczeniami)
Ruby (jednolity , głęboki czerwony kolor)
Pielęgnacja codzienna
Każdy pies ma swój własny "dziki" zapach. Słabo wyczuwalny jest on jednak tylko u psów zadbanych i wypielęgnowanych.
Cały czas niestety pokutuje przekonanie, że piesków się nie kąpie, bo to dla nich bardzo szkodliwe. Z tego powodu psy jasne, zwłaszcza białe, są mało popularne. Ciemne jednak, choć tego nie widać, tak samo brudzą się i nieładnie pachną. Dlatego systematyczna pielęgnacja to konieczność ze względów nie tylko estetycznych, ale tez, co znacznie ważniejsze, zdrowotnych.
Zimą zawsze kąpiemy psa na noc, po ostatnim spacerze, a po kąpieli starannie wycieramy ręcznikiem i podsuszamy suszarką. Pamiętajmy ,że przed kąpielą należy koniecznie zatkać uszy zwitkami watki, by nie dostała się tam woda!
Psy o dłuższym włosie trzeba po kąpieli starannie wyczesać, gdyż mokry włos zbija się w kołtuny.
Pielęgnacji psów długowłosych trzeba poświęcić najwięcej czasu, terminów cotygodniowego lub częstszego czesania trzeba surowo przestrzegać. Każde zaniedbanie pielęgnacyjne obróci się przeciwko nam.
Obfity włos zwłaszcza na uszkach, pod pachami i ogonie, szybko zbija się w kołtuny, których rozczesanie zajmie tym więcej czasu i będzie tym bardziej bolesne dla psa, im dłużej go nie czesaliśmy.
Należy również (także przy okazji kšpieli) regularnie kontrolować skórę, oczy, uszy, zęby oraz sprawdzać pazurki i gruczoły okołoodbytowe.
Skóra
W trakcie czesania należy zwracać uwagę na wszelkie zaczerwienienia skóry, zadrapania czy skaleczenia. W przypadku skaleczeń, nawet malutkich, często dochodzi do stanów zapalnych skóry lub ataku drożdżaków, co bywa pó�niej ucišżliwe do wyleczenia. Dlatego nawet nieduże zadra�nięcia trezba odkazić i sprawdzać, czy prawidłowo się gojš.
Oczy
Powinny być przejrzyste, wolne od wycieku.
Grudki wydzieliny, zbierające się w kącikach oczu, usuwamy zwitkiem wilgotnej watki można tez od czasu do czasu zakraplać krople homeopatyczne ze świetlika lekarskiego.
W przypadku oczu bardzo łzawišcych należy stale osuszać mokre zacieki i zabezpieczać je specjalnymi preparatami (lub chociazby wazelinš kosmetycznš).
Jeżeli oczka stale łzawiš, konieczna jest wizyta u specjalisty.
Uszy
Ucho powinno być czyste, bez wydzieliny i przykrego zapachu.
Psom długowłosym można palcami wyrywać włos zarastający kanał uszny.
Płynem przeznaczonym do higieny uszu zwilżamy wacik i przemywamy małżowinę, nie sięgając zbyt głęboko, by przypadkiem nie uszkodzić ucha środkowego.
Zęby
Należy regularnie sprawdzać ząbki naszym pupilom : czy nie ma nalotu, kamienia, czy zšbek się nie ukruszył.
W przypadku młodych psiaków mamy również kontrolę nad stanem zgryzu naszego pupila, co - jeżeli planujemy karierę wystawowš - ,oże nas uchronić przed przykrym rozczarowaniem na ringu.
Szczotkowanie specjalnymi pastami dla psów będzie bardzo wskazane, uchroni to psa przed wizytą u weterynarza w celu jego usunięcia.
Pazury
Jeśli są zbyt długie należy je przyciąć specjalnymi cążkami dla psów. Powinno się je przycinać krótko, ale tak by nie uszkodzić rdzenia. W jasnych widać go dobrze, ciemne pazurki zostawiamy ciut dłuższe, lub - jeśli nie mamy wprawy - przycinanie ich zostawiamy weterynarzowi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz