Ploteczki: Sznaucery !

Opiszę 3 rodzaje sznaucerów :

Jednym z nich jest SZNAUCER MINIATUROWY :

Pochodzenie rasy :

Sznaucer miniaturowy wywodzi się od małych psów o szorstkim owłosieniu, których używano do stróżowania przy gospodarstwach wiejskich na południu Niemiec i Szwajcarii już w XIX wieku. Wówczas pies ten nazywany był szorstkowłosym pinczerem karłowatym. Ten typ psa odznaczał się dużą czujnością i skutecznością w tępieniu gryzoni. W XIX wieku sznaucery miniaturowe i affenpinczery były traktowane jako jedna rasa. Jednak affenpinczer posiada cechy psa karłowatego, których sznaucer miniaturowy nie powinien mieć. Do rozdzielenia tych dwóch ras przyczynił się kynolog Josef Berta w 1899, i od tego momentu na wystawach oceniano dwie odrębne klasy: miniaturowego pinczera szorstkowłosego oraz pinczera małpiego.

BUDOWA I WYGLĄD :

Sznaucery miniaturowe stanowią pomniejszenie większych sznaucerów. Miniatura nie powinna mieć defektów ras karłowatych (np. kulista czaszka, wyłupiaste oczy, cienka kość, krótka, spiczasta kufa). Sznaucer miniaturowy musi być zwartym, grubokościstym psem, o kwadratowej sylwetce.

WYMIARY :
wysokość 30-35 cm
masa 4,5 - 7 kg

Głowa - długa, mocna, stanowi połowę długości grzbietu. Kulista czaszka jest wadą.
Czoło - płaskie, guz potyliczny niewidoczny.
Kufa - długa, w formie ściętego klina. Stop powinien być wyraźnie zaznaczony. Krótka, spiczasta kufa jest wadą.
Oczy - ciemne, nieduże, owalne, osadzone frontalnie. Wadliwe jest oko duże, okrągłe, a w szczególności wyłupiaste.
Uzębienie - kompletne, zgryz nożycowy. Zęby są duże, białe i zdrowe. Zbyt małe, źle wykształcone, noszące ślady przebytych chorób są wadami.
Uszy - wysoko osadzone, załamane w połowie, mają kształt litery V, przylegają wewnętrzną krawędzią do głowy. Dawniej uszy były kopiowane, obecnie jest to zabronione.

UMASZCZENIE :

Szata sznaucera miniaturowego składa się z miękkiego podszerstka i twardego włosa pokrywowego. Włos pokrywowy powinien być twardy i gęsty na całym ciele, a niekręcony i nie nastroszony. Przy dotyku powinien sprężynować. Na kufie i nad oczami jest dłuższy i tworzy typową brodę i krzaczaste brwi. Standard przewiduje cztery rodzaje umaszczenia sznaucerów miniaturowych: czarne, czarno-srebrne, "pieprz i sól" i białe.

CHARAKTER :

Sznaucer miniaturowy ma temperament i zachowanie małego psa, charakterem natomiast jest zbliżony do sznaucera średniego. Psy tej rasy są wierne i mocno przywiązane do swojego właściciela. Główne cechy sznaucera miniaturowego to inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujność. Jest psem do towarzystwa, nadaje się również na psa stróżującego. Dobrze znosi warunki miejskie.

ZDROWIE I PIELĘGNACJA :

Sznaucer miniaturowy jest odporny na warunki pogodowe i wiele chorób. Rzadko występują u nich także choroby wrodzone. Czasem mogą mieć problemy ze skórą, w starszym wieku podatne są na jaskrę. Często chorują też na nerki.
Sznaucer miniaturowy wymaga regularnego szczotkowania i trymowania.

Drugim "rodzajem" jest SZNAUCER ŚREDNI :

HISTORIA RASY :

Sznaucery pochodzą ze znanych z hodowli owiec i bydła obszarów Bawarii i Witembergii na południu Niemiec, gdzie można natrafić na wzmianki o średnim sznaucerowatym psie już w XVI w. Dawniej dotrzymując kroku koniom, towarzyszył dyliżansom w długich trasach, potrafił także zwalczać gryzonie w miastach.

BUDOWA :

WYMIARY :
wysokość 45-50cm
masa- 14-20 kg

głowa jest mocna, wydłużona, zwężająca się stopniowo od oczu do wierzchołka nosa. Kufa ma kształt umiarkowanie ściętego klina
oczy są ciemnej barwy, owalne
uszy są wysoko osadzone, w kształcie litery "V", załamane (dawniej kopiowane)
tułów jest zwarty, klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, owalna w przekroju. Grzbiet krótki opada ku tyłowi.
ogon osadzony wysoko (dawniej kopiowany)

UMASZCZENIE :

Okrywa włosowa jest szorstka, twarda i gęsta. Składa się z gęstego podszerstka i włosa okrywowego. Cechami charakterystycznymi są broda na kufie i krzaczaste brwi. Umaszczenie jakie występuje to pieprz i sól, srebrne oraz rzadziej całkowicie czarne. Białe plamy na głowie, piersi i kończynach są niepożądane.

UŻYTKOWOŚĆ :

Sznaucer średni jest psem stróżującym i towarzyszącym.

ZACHOWANIE I CHARAKTER :

Zdecydowany temperament, nie wykluczający zimnej krwi i ostrożności, upodobanie do zabaw. Jest przywiązany do swego pana i akceptuje dzieci. Jest szczekliwy, ale czujny. Inteligentny i uważny, łatwo się uczy. Jest wytrzymały i odporny na wahania temperatury oraz choroby.

ZDROWIE I PIELĘGNACJA :

stnieje konieczność systematycznego czesania, strzyżenia i trymowania sierści sznaucera średniego.

A trzeci jest to SZNAUCER OLBRZYM :

RYS HISTORYCZNY :

Najprawdopodobniej przodkiem sznaucera olbrzymiego była stara górnobawarska odmiana psa wiejskiego, używanego do zaganiania i stróżowania. Przed drugą wojną światową hodowlę rozwinął Calaminus, który nigdy nie ujawnił z jakimi rasami krzyżował osobniki hodowlane. Aby uzyskać odpowiednią maść i uszlachetnić sylwetkę, pewne jest, że do krzyżowania użył czarnego doga niemieckiego. Spekuluje się, że użyte zostały także pudle duże.

BUDOWA :

wysokość : 65 - 70 cm (psy),
60 - 65 cm (suczki)
masa :35-45 kg

głowa: oglądana ze wszystkich stron powinna być prostokątna, długa, szlachetna w wyrazie

oczy: ciemnej barwy, owalne

uszy: wysoko osadzone, w kształcie litery "V", załamane (dawniej kopiowane)

tułów: zwarty, klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, owalna w przekroju. Kłąb mocny, wyraźnie zaznaczony, powinien łagodnie przechodzić w płynną i prostą linię grzbietu. Front z wyraźnie zaznaczonym przedpiersiem

ogon: osadzony wysoko (dawniej kopiowany)

UMASZCZENIE :

Okrywa włosowa szorstka, twarda, gęsta. Składa się z gęstego podszerstka i włosa okrywowego. Cechami charakterystycznymi są broda na kufie i krzaczaste brwi. Najczęściej spotykane umaszczenie to czarne w całości, rzadziej spotykane są osobniki o umaszczeniu pieprz i sól.

UŻYTKOWOŚĆ , TEMPERAMENT :

Początkowo psy te były hodowane tylko na terenach wiejskich przez chłopów wykorzystujących je do stróżowania gospodarstw, a także pilnowania wozów browarskich (stąd dawna nazwa sznaucer piwny).

Pies silny o żywym usposobieniu. Jego charakterystycznymi cechami są odwaga, której towarzyszy spokój i przezorność, wierność wobec swego pana. Narządy zmysłów bardzo dobrze rozwinięte. Inteligencja, niezależność, siła i wytrwałość, odporność na zmiany pogody i choroby sprawiają, iż jest to pies służbowy, przeznaczony do ciężkiej, wymagającej wytrzymałości pracy.

UTRZYMANIE :

Konieczność systematycznego trymowania sierści.

ZDJĘCIA WSZYSTKICH SZNAUCERÓW Z PODPISAMI :